نصوص قرآنی دال بر وحدت وجود

بسم الله الرحمن ارحیم

آیاتی از قرآن کریم در رابطه با وحدت وجود تقدیم میگردد:

از شاخص ترین آیات میتوان از ایات سوره توحید یاد کرد:قل هوالله احد-همان طور که میدانیم احد با واحد فرق دارد وقتی میگوییم احدی پیش ما نیامد یعنی مطلقا کسی نیامد نه اینکه فقط آمدن یک نفر را نفی کنیم و احتمال برای دو نفر باشد.اما در عرب اگر بگویند واحدی نیامد این احتمال داده میشود که شاید دو نفر آمده باشند.امام علی (ع)در توحید صدوق میفرمایند:

لان ما لا ثانی له لایدخل فی باب الاعداد یعنی چیزی که دومی ندارد(احد است)در مقوله عدد وارد نمیشود که مثلا بگوییم من یکی زمین یکی آسمان هم  یکی خدا هم در کنار ما یکی.در حدیث داریم کان الله و لم یکن معه شیئ اگر این (کان)را.که در حدیث آمده زمانی بگیریم معنی آن بدین گونه میشود که یک زمانی در گذشته بوده که با خدا چیزی نبوده و الان زمانی است که همراه خدا چیزهایی وجود دارد.با این استدلال عوام فریبانه ناخواسته خداوند را در چهارچوب زمان وارد کرده ایم و یک خدای زمانمند در ذهن خود ساخته ایم.پیامبر اکرم(ص)فرمودند:بهترین شعر عرب همان شعر لبید است که گفته: << الا کل شیء ما خلا الله باطل---و کل نعیم لا محاله زایل >>یعنی غیر خدا هر چه فرض کنیم باطل است.قران کریم با تعبیری شبیه به هم در سوره لقمان و همچنین سوره حج میفرماید:ذلک بان الله هو الحق و ان ما یدعون من دونه هو الباطل یعنی فقط خدا حق است و ماسوای او همه باطل است.هرچند درک این مطلب دشواریهای خاص خود را دارد و نیاز به انس ذهن انسان با یک سری مقدمات دارد ولی اجمالا همان حرف عرفاست که میگویند:لا موجود الا الله(وحدت شخصی وجود)لیس فی الدار غیره دیار-در سرای هستی جز او کسی نیست زیرا او خود هستی میباشد و انچه ماسوای او میپندارند همگی از شؤونات و مظاهر خود او هستند و جدای از او هیچ سهمی از واقعیت ندارند